दादा तू आवरी

कौतुक शिरोडकर | 17 May, 2009 – 17:31

ताटात भात, तो श्यामभात, पाहता नजर थरथरते
ओतून दाळ, विसरून गाळ, ही लाट कशाला बघते
या सप्तचवीच्या भाजीवरुनि दाद मागते बाई –
दादा तू आवरी, वहीनी, दादा तू आवरी !

कोरड्या कोरड्या रोटीची, वेगळी कृती बघताना
चित्र चित्र त्यांच्यामधूनी, आकळणारे फुलताना
हा करपटलेला, गंध चुलीचा, नाकास बिलगून जाई
ह्या वातड कडा, गुज दातांचे, कानी सांगून जाई
या सप्तचवीच्या भाजीवरुनि दाद मागते बाई –
दादा तू आवरी, वहीनी, दादा तू आवरी !

आज इथे या तुझ्या घरी, खिर गोडाची आठवतो
चव काढावी जाताना, असे काही नाही, पळतो
रस पाचकी ठरे, निष्फळ यावरी, पोट करीते घाई
हे जेवण सारे, कसे पचावे, दादा समजून घेई
या सप्तचवीच्या भाजीवरुनि दाद मागते बाई –
दादा तू आवरी, वहीनी, दादा तू आवरी !

(माबोकरांनो, स्वप्नील बांदोडकर आणि या गाण्याच्या सगळ्या संबधित व्यक्तींची मी नेहमीप्रमाणे माफी मागून हे पोस्टवतोय.)